nung bata ako lagi akong NOT IN PROPER SEAT,
siguro, sign na un na lalaki akong ndi alam kung san ang kalalagayn ko..
lagi din ako noisy..
pahiwatig na maingay talaga ang mundo ko...
Standing din lagi,
ibig sabihin siguro kahit kelan hindi ako mapapalagay sa isang lugar.
Nung grade school ako, nabato ako ng libro ng principal..
siguro, sign un na babatuhin ako lagi....
nung HS naman, dakilang side kick ako,
senyales na lagi ako nasa tabi ng taong mas makapangyarihan sakin...
Pero bata pa ako nun,
matanda na ako ngaun...
Wala ng naglilista ng NIPS, NOISY at standing...
experience na ang mahalaga...
pero ayos na din....
kase hanggang may tanong pa sa utak ko..
ibig sabihin,
madami pa akong matutuklasan....
mahaba pa ang buhay....
Kaya, ok lang..
NIPS man ako ngaun...
Noisy....
Standing....
at least wala ng teacher na magpapatawag ng magulang...
hindi kelanman masususpend,
maliban kung hahayaan ko ang sarili ko mastranded.
Wednesday, March 31, 2010
Friday, March 12, 2010
ANG BANTAYAN AKO.
Sino ka?
At sinong nagsabing kailangan ko ng bantay?
Kumpleto ako,
kung nasan ka man..
pakiusap...
magpakilala kang muli..
Hindi dahil sa kailangan kita,
kundi binuhay mo ang natutulog kong gunita.
Ikaw marahil ang malaya..
kailan ka ba nakulong?
Sa lipunang ito ni minsa'y di ka ata nagpasukob,
nagpadala o nag pasakop.
TAMA NA!! TAMA NA!! itigil ang kaguluhan ito...
isang pakiusap ng minsan idinasal ko..
pero ngayon..
hawak o na sya...
ITO NA!!! ITO NA!!!
ang kapayapaang hanap hanap ko...
masaya?? oo dapat lang...
hindi ba??
Isang araw sa daang ito, magkakasalubong tayo...
at oo tama ka...
Sa isip ko, sa isip mo...
tama ang iniisip mo.
KATAPUSAN?
ITO NA!!! ITO NA!!!
TAMA KA... TAMA KA...
hindi ko alam,
hindi ko naiintindihan....
hindi ko ito gusto...
ITIGIL ANG KAGULUHANG ITO!!!
muling sigaw ng bubwit sa kalooban ko..
ngunit hindi ikaw ang SAGOT.
At sinong nagsabing kailangan ko ng bantay?
Kumpleto ako,
kung nasan ka man..
pakiusap...
magpakilala kang muli..
Hindi dahil sa kailangan kita,
kundi binuhay mo ang natutulog kong gunita.
Ikaw marahil ang malaya..
kailan ka ba nakulong?
Sa lipunang ito ni minsa'y di ka ata nagpasukob,
nagpadala o nag pasakop.
TAMA NA!! TAMA NA!! itigil ang kaguluhan ito...
isang pakiusap ng minsan idinasal ko..
pero ngayon..
hawak o na sya...
ITO NA!!! ITO NA!!!
ang kapayapaang hanap hanap ko...
masaya?? oo dapat lang...
hindi ba??
Isang araw sa daang ito, magkakasalubong tayo...
at oo tama ka...
Sa isip ko, sa isip mo...
tama ang iniisip mo.
KATAPUSAN?
ITO NA!!! ITO NA!!!
TAMA KA... TAMA KA...
hindi ko alam,
hindi ko naiintindihan....
hindi ko ito gusto...
ITIGIL ANG KAGULUHANG ITO!!!
muling sigaw ng bubwit sa kalooban ko..
ngunit hindi ikaw ang SAGOT.
Pop. bubbles. Pop.
They float beautifully across my face.
and they pop.
GONE FOREVER.
leaving but smudge of icky water,
that kinda smells too..
Bubbles, mesmerizes you.
attracts you...
....entrances you...
captivates you...
and..
They never stay around.
They disappear.
leaving you,
longing...
wondering....
searching...
...out of breath...
Bubbles, just like a lot things,
makes you face the reality.
That nothing,
NOTHING...
stays forever.
No matter how beautiful it is.
Its bound to say goodbye.
Although in this case,
Bubble don't really say goodbye.
They just POP.
POP.
and they pop.
GONE FOREVER.
leaving but smudge of icky water,
that kinda smells too..
Bubbles, mesmerizes you.
attracts you...
....entrances you...
captivates you...
and..
They never stay around.
They disappear.
leaving you,
longing...
wondering....
searching...
...out of breath...
Bubbles, just like a lot things,
makes you face the reality.
That nothing,
NOTHING...
stays forever.
No matter how beautiful it is.
Its bound to say goodbye.
Although in this case,
Bubble don't really say goodbye.
They just POP.
POP.
Subscribe to:
Posts (Atom)